Ձմռան երկար երեկոներին տաջիկները հեքիաթներ են պատմում, որոնք գրավում են ունկնդիրներին: Շատերը հեքիաթներ են պատմում, բայց կան հեքիաթասացներ, որոնք շատ հայտնի են բնակչության շրջանում։ Ընդունված է հեքիաթ պատմել, երբ օրվա բոլոր գործերն արդեն ավարտված են, իսկ ներկաները պատրաստվում են քնելու։ Ժամանակ առ ժամանակ հեքիաթասացն իրեն ընդհատում է և ներկաներին հարցնում. «Դուք քնա՞ծ եք»: Բացասական պատասխան ստանալով՝ նա շարունակում է հեքիաթը և միայն երբ, ի վերջո, իր հարցին պատասխան չկա, լռում է՝ կտրելով հեքիաթը միջնախադասությունից։ Հաճախ տաժիկական հեքիաթը պատմվում է հատուկ կերպով՝ բայերին ավելացնելով «ակ» վերջավորությունը, որի արդյունքում հանգավորված արձակի տպավորություն է ստեղծվում։ երգվում են բանաստեղծական երկխոսություններ հեքիաթներում։ Ըստ իրենց բովանդակության՝ տաջիկական հեքիաթները բաժանվում են կախարդական, կենդանիների մասին հեքիաթների, երգիծական և անեկդոտների։

ՀԵՔԻԱԹՆԵՐ

1. Ագահ Կազիյը
2. Ազվեսն ու վագրը
3. Անխելք գայլը
4. Հավը, բադը և մուկը
5. Հնարամիտ հավը
6. Կախկաթռչունը
7. Մարդը և գազանների արքան
8. Շիլա եփող կճուճը
9. Ծերունիներն ու արջերը
10. Որսորդ աղվեսը