«Մանկություն չունեցող մարդիկ»  սփյուռքահայ գրող, բանաստեղծ  Անդրանիկ Ծառուկյանի ինքնակենսագրական վեպն է՝ գրված 1955 թվականին։ Գիրքը բաղկացած է իրար հետ շաղկապված պատմվածքներից, որոնցում հեղինակը պատմում է  որբանոցում  անցկացրած իր կյանքի մասին։ Սփյուռքահայ գրականության ամենահանրածանոթ գրքերից է և Ծառուկյանի ամենահայտնի գործը։ Արժանացել է բազմաթիվ վերահրատարակությունների սփյուռքի զանազան գաղութներում և Հայաստանում։