«Սասունցի Դավիթը» ամենայն հայոց բանաստեղծ Հովհաննես Թումանյանի «Սասնա ծռեր» էպոսի մի ճյուղի անավարտ մշակումն է։ Թումանյանը գրականության զարգացման հիմնական աղբյուրներ համարել է բանահյուսությունը՝ լեգենդները, առակներն ու ավանդությունները, հեքիաթները։