Ռուսական ժողովրդական հեքիաթներ (մինչև XVII դարը առակ,հորինվածք)՝ ռուս ժողովրդի բանավոր արվեստի ստեղծագործություն, ժողովրդական արձակի մի տեսակ։ Կարլ Գուստավ Յունգի վերլուծական հոգեբանության համաձայն, հեքիաթները, ինչպես առասպելները, նարանց սյուժեները և կերպարները, ստեղծվում են հնեոտիպերով, կոլեկտիվ անգիտակցականի խորքային կառուցվածքներով։ Ռուսական հեքիաթների աստվածաշնչային, ավետարանական, բարոյահոգեբանական իմաստը բացահայտեց Ալեքսանդր Ուժանկովը` հիմնված դրանց տեքստի, նրա մշակած խորհրդանշական մեկնաբանման մոտեցման վրա։

ՀԵՔԻԱԹՆԵՐ

1. Բյուրեղյա լեռ
2. Հիմար գայլը
3. Իվան թագավորազնի, հրեղեն հավքի ու գորշ գայլի հեքիաթը
4. Թագավորն ու զինվորը անտառում