Ուզբեկական հեքիաթը արտացոլում է ժողովրդական հումոր և երգիծանք: Վերջին ժամանակների հեքիաթներում ներկայացված է հարուստ տիրոջ երգիծական կերպարը, որին հակադրում են աղքատ գյուղացուն, հողագործին։ Հարուստ տիրոջը տրվում է իրատեսական բնութագրում. Նա ժլատ է, ագահ ու անխիղճ իր ֆերմերների և ծառաների նկատմամբ: Դրական հերոսները՝ աշխատավոր ժողովրդի ներկայացուցիչներ, որոնք ո՛չ ունեցվածք ունեն, ո՛չ իշխանություն, ծաղրում են բեյերին, խաներին, թագավորներին, ծիծաղի առարկա դարձնում ժողովրդի աչքում և դրանով իսկ ամրապնդում ժողովրդի հավատն իրենց ուժերի և խելքի հանդեպ։ Հեքիաթները ծաղրում են բնավորության բացասական գծերն ու մարդու վատ սովորությունները՝ ծուլություն, հիմարություն և այլն։ Երգիծական հեքիաթները դաստիարակչական մեծ արժեք ունեն։ Ուզբեկական ժողովրդական հեքիաթը բարձրացնում է կնոջ կերպարը:

ՀԵՔԻԱԹՆԵՐ

1. Ձմերուկի երեք կորիզը
2. Հնարամիտ եղբայրները