Շերվուդ Անդերսոնի «Դարչնագույն բաճկոնով մարդը» պատմվածքը մի մարդու մասին է, ով մեծացել է աղքատ ընտանիքում և հետագայում հաջողությունների է հասել. նա գրում է պատմական գրքեր և ունի շքեղ տուն:

Պատմողը գրում է իր կնոջ մասին, ով դուրս է գալիս տանից և չգիտի, որ իր յուրաքանչյուր փոքրիկ միտք հայտնի է պատմողին: Նա լսում է նրա մտքի ձայնը։ Երբ կինն ասում է քաջալերող խոսքեր, դրանք կարող են վախ արտահայտել: Շատ հաճախ նրա իսկական զգացումները տարբերվում են նրա ասածներից: պատմողը սիրում է նրան, բայց նա չի կարողանում կոտրել իրենց հարաբերությունների պատնեշը։

«Դարչնագույն բաճկոնով մարդը» պատմվածքը արտացոլում է մարդու մենությունը այն պատնեշների հետևում, որոնք նա է ստեղծել։ Մեծ ջանքեր չեն պահանջում դուրս գալու այն տարածությունից, որը նա ստեղծել է իր շուրջը։ Անձնական և սոցիալական կյանքի հակասությունները ցուցադրվել են Շերվուդ Անդերսոնի կողմից այս կարճ պատմվածքում: