Պրոֆեսոր և լրագրող Գաբրիել Քոնրոյը մասնակցում է իր մորաքույրների կողմից կազմակերպված Սուրբննդյան երեկույթին: Երբ երեկույթն ավարտվում է, Գաբրիելը ականատես է լինում, թե ինչպես է իր կինը՝ Գրետան, լսում հայտնի տենոր Բարթել Դ՚Արսիի երգը, և երաժշտության նկատմամբ նրա ուշադրության ինտենսիվությունը Գաբրիելի մոտ միաժամանակ սենտիմենտալության և հուզմունքի զգացում է առաջացնում: Ավելի ուշ հյուրանոցի համարում Գաբրիելը վրդովվում է՝ հայտնաբերելով, որ սխալ է հասկացել Գրետայի զգացմունքները. երգի հնչյունները հերոսուհուն հիշեցնում էին մի տղայի՝ Մայքլ Ֆյուրեյի մասին, ով սիրում էր նրան իր երիտասարդության տարիներին և մահացել նրա պատճառով: Գաբրիելը հասկանում է, որ Գրետան երբեք այդքան սիրալիր չի եղել իրենց ամուսնության նկատմամբ։ Քոնրոյը գիտակցում է, որ այն ամենը, ինչ նախկինում իր հպարտության առարկան էր պարզապես հորինվածք է, որ մահացած երիտասարդն ավելի կենդանի է, որ «ավելի ճիշտ է քաջաբար ոտք դնել մի այլ աշխարհ և մեռնել որևէ կրքի մոլուցքից, քան տարեցտարի թառամել ու ողորմելիորեն խամրել»։