Խորապես դժբախտ լինելով ծնողների ամուսնալուծությունից՝ Մերին մեկնում է ծով ապրելու իր հեռավոր պապիկի և գարշելի մորաքույր Էլիսի հետ։ Լքված լինլով, առանց նույնիսկ իր սիրելի կատվի՝ Նոաքսի ընկերակցության, ամառը կարծես թե կվերածվի անտանելի միայնության երկարատև շրջանի:  Բայց հանկարծ նա ներգրավվում է, մասամբ անգիտակցաբար, մի իրավիճակի մեջ, որը ստիպում է նրան օգնության հասնել իրենից ավելի խոցելի մարդկանց: Այսպիսով, սկսվում է նրա վաղանցիկ ամառը, երբ նա սկսում է օգնել Սայմոնին՝ տեղի ոստիկանի որդուն, և մի երիտասարդ անօրինական ներգաղթյալ տղայի, ով եկել է Քենիայից, վախեցած և ամբողջովին միայնակ: