Օնորե դե Բալզակի «Հովտաշուշանը» վեպի հերոսուհին՝ կոմսուհի Անրիետա դե Մորսոֆը, փխրուն և քնքուշ, ինչպես շուշանը գեղատեսիլ Լուարի հովտում, հանդիպում է երիտասարդ արիստոկրատ Ֆելիքս Դե Վանդենեսին։ Ամրոցի տիրուհու ողջ կյանքը կենտրոնացված է տարեց, բռնակալ, տաքարյուն ամուսնու խնամքի վրա, ում առողջությունը խաթարված է բազմաթիվ ռազմական արշավներից, և երկու մանկահասակ երեխաների: Հրաշալի ամրոցը, ծաղկած բնությունը ֆոն են ստեղծում նորածին զգացողությունների համար: Բայց պլատոնական սերը, երկնային սերը տեղի է տալիս կյանքի փոփոխություններին, Ֆելիքսը սպասում է Փարիզին և մեկ այլ կյանքի: Բայց արդյո՞ք նրան վիճակված է կրկին հանդիպել Հենրիետին Լուարի հովտում: