Գի դը Մոպասանի «Սիմոնի հայրիկը» հուզիչ կարճ պատմածք է Սիմոն անունով մի պատանու մասին, որին հասակակիցները ծաղրում են հայր չունենալու համար: Պատմվածքը ցայտուն կերպով պատկերում է Սիմոնի ամոթխածությունն և տխրությունը՝ կապված նրա ապօրինի լինելու հանգամանքի հետ: Պատմությունը հուսադրող շրջադարձ է ստանում, երբ Ֆիլիպ անունով դարբինը որոշում է դառնալ Սիմոնի հայրը՝ տղային ընդունելության և օրինականության զգացում հաղորդելով: Մոպասանի ռեալիստական ոճը, որը բնութագրվում է վառ նկարագրություններով և զգացմունքների խորությամբ, ուժեղացնում է պատմվածքի սոցիալական բնույթը՝ նկատի ունենալով հատկապես դեռահասների հոգեբանությունը: Ի վերջո, պատմության մեջ ընդգծվում են բարության ուժը, արժանապատվությունն ու հույսը վերականգնելու մարդկային կարողությունը: