Գի դը Մոպասանի «Ճարպագունդը» պատմվածքի կենտրոնում տարբեր սոցիալական խավերի մի խումբ ֆրանսիացիներ են, որոնք փորձում են փախչել պատերազմից ավերված Ռուանից՝ միասին դիլիժանսով ուղևորվելով Հավր: Նրանց թվում է Ճարպագունդը՝ Էլիզաբեթ Ռուսե անունով մարմնավաճառուհին, որի առատաձեռնությունը կտրուկ հակադրվում է իր ուղեկիցների՝ բուրժուական և արիստոկրատական զույգերի, դեմոկրատների և երկու միանձնուհիների շահերին: Երբ պրուսացի պարետը դադարեցնում է ճանապարհը՝ պահանջելով, որ Էլիզաբեթն իրեն տրվի խմբի առաջխաղացման համար, նրա սկզբնական մերժումը բախվում է մյուսների ճնշմանը և, ի վերջո, դավաճանությանը: Մոպասանն այս լարված ճանապարհորդության միջոցով բացահայտում է կեղծավորությունը, բարոյական երկակի չափանիշները և դասակարգային նախապաշարմունքները, որոնք ի հայտ են գալիս անելանելի իրավիճակներում: