Ակսել Բակունցի «Բրուտի տղան» պատմվածքում միահյուսվում են ինքնակենսագրական տարրերը գեղարվեստական գրականության հետ․ Բակունցը ոչինչ չի ակնարկում իր ու Անտոնի (Անդոյի) ազգակցության մասին։ Միաժամանակ հեղինակն իրականությունից չի շեղվում, երբ Անդոյին իր մանկության ընկերն է համարում։ Պատմությունը ներկայացնում է Անդոյի կյանքը՝ ուսումը կիսատ թողնելուց մինչև էլեկտրամոնտյոր աշխատելը, հեղափոխական շարժմանը մասնակցելը և ի վերջո ընտանիքի հետ Բաքվում հաստատվելը: Պատմվածքի միջոցով Բակունցը բացահայտում է ժառանգության, բարեկամության և 20-րդ դարասկզբի Հայաստանի գյուղական և քաղաքային կյանքի թեմաները: