Մկրտիչ Արմենի «Բարոն» պատմվածքը բացահայտում է ճամբարային կյանքի դաժան հակադրությունը կալանավոր ձիերի, որոնք աշխատում և տանջվում էին մարդկանց պես, և ճամբարի պետի հղփացած ձիու՝ Բարոնի միջև, որը խորհրդանշում էր արտոնյալ վերնախավը։ Ծանր աշխատանքից ուժասպառ եղած ձիերը կատաղությամբ մերժում են Բարոնի մոտեցումները՝ նրան ենթարկելով ծեծի, իսկ կալանավորները վայրի ուրախությամբ են դիտում «պորտաբույծի» պարտությունը։ Այս ուրախության համար ճամբարի պետը պատժում է կալանավորներին մեկուսարանով, որտեղ նրանք մինչև ուշ գիշեր պատմում են Բարոնի պարտության մանրամասները։