Անանուն պատմողն ամուսնանում է Մորելլայի՝ մեծ գիտական գիտելիքների տեր կնոջ հետ, ով էլ ավելի է ընկղմվում գերմանացի փիլիսոփաների ուսումնասիրությունների մեջ՝ անդրադառնալով ինքնության խնդրին: Մորելլան իր ամբողջ ժամանակն անցկացնում է անկողնում՝ կարդալով և ուսուցանելով ամուսնուն։ Գիտակցելով նրա ֆիզիկական վատթարացումը՝ ամուսինը՝ պատմողը, վախենում է և ցանկանում կնոջը մահ և հավերժական խաղաղություն: Ի վերջո, Մորելլան մահանում է ծննդաբերության ժամանակ՝ հայտարարելով. «Մեռնում եմ, սակայն իմ մեջ կրում եմ այն սիրո, ավաղ, այդքան կարճատև գրավականը, որը դու տածում էիր իմ՝ Մորելլայի, հանդեպ: Եվ երբ հոգիս հեռանա, երեխան կապրի»: