Մկրտիչ Արմենի «Նամակ» պատմվածքը ներկայացնում է Դանիլ Ենիկեևի դաժան կյանքը, ով ճամբարում տառապում է քաղցից և թալանից, մինչև որ ստանում է մի նամակ տնեցիներից։ Թեև նամակը լի է անձնական տեղեկություններով (ծոռ, դստեր ամուսնություն), սակայն Դանիլի վրա ամենամեծ ազդեցությունն ունենում է այն տեղեկությունը, որ ընտանիքը բարեկեցիկ է և ունի «երկու տոննա կարտոֆիլ»։ Այս նորությունը ակնթարթորեն փոխում է կալանավորի հոգեբանական վիճակը, որի արդյունքում նա դադարում է սոված զգալ և վերականգնում է կորցրած արժանապատվությունը։