Առաջին անգամ տպագրվել է «Հայ ժողովրդական հեքիաթներ» ժողովածուում (կազմեց և խմբագրեց՝ Ա. Ղանալանյան, Երևան, 1950)։ Գրառման բնագիրը պահվում է ԲԱ, Մ. Հակոբյանի ֆոնդ, FFI:8440—8458։ Ներկա հրատարակութան համար հիմք է ծառայել հեքիաթի ձեռագիրը։ Գրի է առել Մ. Հակոբյանը՝ Ալավերդու շրջանի Ակներ գյուղում, 1939 թ.: Ասացող՝ Գյուլխաս Հակոբյան, 79 տարեկան։ Հեքիաթին կից տրված է բանահավաքի հետևյալ ծանոթությունը. «Մի շարք բարբառներում եգան նշանակում է քրոջ որդի։ Այստեղ էլ նույն իմաստն ունի, բայց պատմողը գործ է ածում հատուկ անվան իմաստով։