«Հայ ժողովրդական հեքիաթների» գիտական հրատարակության VIII հատորն ընդգրկում է պատմական Հայաստանի՝ Մեծ Հայքի Գուգարք նահանգի բնակավայրերի (այժմյան Թումանյանի, Գուգարքի, Ստեփանավանի, մասամբ Սպիտակի ու Նոյեմբերյանի, ինչպես նաև Վրացական ՍՍՀ Մարնեուլի, Բոլնիսի շրջանների) հեքիաթները։

Հատորը պարունակում է 139 հեքիաթ, որից միայն 17-ը տպագրված են եղել, իսկ մնացած 129֊ը՝ անտիպ են։ Այս հատորի նյութերի ճնշող մեծամասնությունը գրի են առել Լոռու գյուղերում՝ վաստակաշատ ազգագրագետ Եր․ Լալայանը՝ ինքն անձամբ և իր գլխավորած 1915—1916 թթ․ բանահյուսական նշանավոր խմբարշավի մասնակիցները։